Je ziet het in Nederland steeds vaker: zogenaamde day in the life fotosessies, waarbij iemand gedurende een dag met de camera gevolgd wordt bij alle dagelijkse dingen. In veruit de meeste gevallen zijn dat jonge gezinnen. Logisch ook, want de kinderen blijven maar zo kort zo klein. En bovendien gebeurt in een gezin vaak de hele dag van alles.
Met elkaar vergroeid
Toch wilde ik al een tijdje ook iets heel anders doen. Als je al heel lang samen bent, worden juist die kleine gewoontes en gebruiken zo vertrouwd en zo bekend. Ik wilde graag een echtpaar vastleggen dat al heel lang samen is. Met die vertrouwdheid met elkaar, die kleine gebaren of blikken, die ook voor de kinderen en kleinkinderen zo ’typisch oma en opa’ zijn.
Mijn eigen opa’s en oma’s leven niet meer en dus ging ik op zoek. En zo vond ik Katie en Jan Pieter zoals ik ze mocht noemen. De opa en oma van bevriende fotograaf Louise. Zestig (bijna eenenzestig!) jaar getrouwd, 83 en 87 jaar oud en nog heel zelfstandig en actief.
Pyjama
Op een doodgewone maandag reed ik naar ze toe en de dag kon bijna niet leuker beginnen: ze waren gewoon nog in pyjama! Natuurlijk moesten we even aan elkaar wennen. Maar al snel stond oma Katie in de woonkamer van hun prachtige woonark haar dagelijkse rondje te gymmen bij Heel Nederland in Beweging en deed opa Jan Pieter elders in huis ook zijn ochtendoefeningen. Daarna volgde het ontbijt met pap en fruit.
Juist die gewone dagelijks dingen
Een van de kleindochters maakt momenteel een grote reis en Katie las aan Jan Pieter de laatste belevenissen voor. De rest van de ochtend werd gevuld met allerlei bezigheden: even de krant lezen, Jan Pieter een stukje op de hometrainer, wat snoeien in de tuin en al snel was het weer tijd voor de lunch. En juist die momenten, van bidden voor het eten, samen afruimen en daarna de afwas doen, die vind ik zo prachtig. Hoe vaak hebben ze dat al samen gedaan? Hoe goed kent de hele familie hun bewegingen en houding? Ik werd intussen ook wel ontroerd door hun verhalen want hoewel je dat in de foto’s niet ziet hebben we tussendoor ook heel wat afgekletst.
Nog een keer trouwen, na zestig jaar
Het moment dat Jan Pieter tijdens de lunch zijn vrouw eens aankeek en zei: ‘nou, ik zou best nog eens met je willen trouwen hoor, nu na zestig jaar!’. Hoe mooi is dat? En hij bleef het maar vragen: ‘mogen we ook nog een keer zoenen voor de camera?’. 🙂 Natuurlijk! En dus deden we in de middag ‘stiekem’ ook een hele kleine poseersessie in de tuin. Niet zo heel documentair misschien maar wel een leuke aanvulling.
Inmiddels heb ik ook een ander ouder echtpaar mogen fotograferen, dat kun je hier zien. Willen jullie ook zo’n documentaire van je ouders of grootouders? Bel, mail of app me dan!
